Om onze nieuwe deelnemers voor te bereiden op Klimmen tegen MS, willen ik op regelmatige basis oud-deelnemers aan het woord laten.
We starten met Arnold Hovenga uit Ten Boer.
Sinds 2016 is hij een vaste teamgenoot en Cinglés du Mont-Ventoux. Voor Cinglés moet je de drie zijden van de berg op één dag beklimmen. Is je dat gelukt dan krijg je deze titel, wat zoveel betekent als "Malloot van de Mont Ventoux".
we stelden hem de volgende vragen:
- Stel jezelf kort voor
- Hoe ben je bij Grunn MoveS / Klimmen tegen MS terecht gekomen en wat is jouw motivatie voor deelname?
- Hoe heb je je fysiek en mentaal voorbereid op de grote dag?
- Wat zijn jouw ervaringen omtrent inzamelen sponsorgelden en welke tips kan je geven.
- Hoe heb je de dag op de Mont Ventoux ervaren (fysiek, mentaal, maar ook organisatie en ondersteuning) en wat is het moment wat je het meeste is bijgebleven?
- Waarom zou jij deelname aan Klimmen tegen MS bij anderen aanraden?
En we hebben hem gevraagd een voor hem dierbare foto van Klimmen tegen MS of Grunn MoveS toe te voegen.
Lees hieronder zijn verhaal.
Klimmen tegen MS 11 juni 2016
Dit is de datum die ik niet snel meer zal vergeten, de dag dat het afzien begon en de dag die eindigde in een voldaan gevoel. Drie jaar geleden werden Gerard Hofman en ik gevraagd mee te gaan met naar de Mont Ventoux om te gaan fietsen voor het goede doel. Ard Hofman had ons gevraagd nadat hij het jaar ervoor er al was geweest. Een doel wat heel dicht bij ons staat aangezien Gerard zijn broertje MS heeft. Een dag die begon om 5.30 en na 3 beklimmingen eindigde op top om 17.30, wat een ervaring, indruk en wat een afzien was die dag. De ervaring om het mee te mogen maken met zoveel mensen strijdend voor hetzelfde doel, en de indruk die je krijgt van mensen die met de diagnose MS toch te zien zijn op de flanken van de Mont Ventoux. En dan dat je zelf de beklimmingen doet waarin je afziet en hoopt dat de top na elke bocht die je doorgaat tevoorschijn komt. Gelukkig is er de organisatie die alles goed heeft geregeld op de flanken van de Mont Ventoux, verzorgingsposten waar mensen zijn die je helpen, verzorgen en moed in praten etc. Onderweg tijdens de beklimmingen rijden er motoren met fotografen die foto’s maken maar ook vragen of het goed met je gaat. En dan het moment dat de top inzicht komt, alsof je ergens nog een restvoorraad energie hebt, dat is iets wat je mee moet maken dat is zo mooi. Eenmaal op de top heerst er het voldane gevoel, kijkend om je heen waar mensen staan die hun emoties delen en dan komt er het besef waarvoor je het hebt gedaan.
Maar hoe kom je nou tot zoiets, want je gaat niet zomaar even drie keer de Mont Ventoux beklimmen. Gevraagd worden was deel 1 en de voorbereidingen deel 2. Trainen moet je, veel km maken om maar gewend te raken om lang op het zadel te kunnen zitten, en hoogtemeters maken om die spanning te voelen in je benen. Maar ja als je graag mag fietsen moet dat natuurlijk geen probleem zijn. En dan natuurlijk nog het zoeken van sponsoren want die heb je nodig. Sponsoren zoeken om het minimum van 500 euro bij elkaar te krijgen, en zo ook op deze manier Klimmen Tegen MS onder de aandacht te brengen bij de mensen. Ten eerste vraag je familie, vrienden en collega’s om te sponseren, flessenactie bij de lokale supermarkt en collectebus bij een groothandel op toonbank, autowas-actie, spandoek maken waar bedrijven op kunnen zodat we reclame maken voor ze en zo kan ik nog wel wat dingen noemen. Maar tegelijk merk je ook dat het ook lastig is om sponsoren te vinden aangezien er zoveel goede doelen zijn. Maar er is een stelregel die iedereen kent: “de aanhouder wint”
Op de vraag zou je het iemand aanraden om mee te doen is het antwoord já. Zelf heb ik nu 3 jaar achter elkaar meegedaan aan Klimmen Tegen MS. Drie jaren om niet te vergeten, het eerste jaar was bijzonder zoals hierboven beschreven maar als ik moet kiezen tussen de drie jaren dan is het echt het derde jaar waar ik met mijn volleybalteam LSV en aanhang heb meegedaan. Wat je dan allemaal teweegbrengt is onbeschrijfelijk. En graag maak ik dan ook van deze gelegenheid gebruik: dank jullie wel allemaal (LSV) voor het jaar 2018 op de Mont Ventoux. Speciale dank gaat uit naar Gerard Hofman en waarom dat weet hij zelf wel.
En op de vraag wie ik ben: ik ben Arnold Hovenga, 38 jaar en woon in Ten boer in het mooie Groningen. Werkzaam als Analist en obductie-assistent op de afdeling pathologie in het UMCG. Vader van twee kinderen en twee stiefkinderen (bonuskinderen zoals ik het zelf noem). In mijn vrije tijd mag ik graag op de fiets zitten en graag een potje volleyballen.
Was getekend, Arnold Hovenga
Arnold, bedankt voor verhaal. Arnold MoveS !
Reactie plaatsen
Reacties