Blog 22 – januari 2023
Hallo allemaal!
Allereerst natuurlijk nog de beste wensen voor het nieuwe jaar. Het is weer mijn beurt om een blog te schrijven en ik wil jullie hierin graag een update geven van waar ik nu mee bezig ben en hoe het met mijn project gaat. Daarnaast wil ik nog vertellen over twee hele spannende dagen in oktober, waarop ik mocht presenteren op 2 verschillende bijeenkomsten.
Zoals eerder verteld kijk ik in mijn project naar veranderingen van het steunweefsel rondom de cellen in de hersenen van mensen met MS. Recentelijk hebben we gevonden dat er een aantal eiwitten zijn die of verhoogd of verlaagd aanwezig zijn in een aangetast gebied ten opzichte van onaangetaste steunweefsel bij mensen met MS en steunweefsel van mensen zonder MS. Zou dit een reden kunnen zijn dat het herstelproces niet goed werkt in MS? Om hierachter te komen hebben we een model gebruikt waarin het herstel van myeline wel succesvol verloopt en daarin zien wij niet dezelfde veranderingen als in het MS steunweefsel. Wat is het effect van die veranderingen op het herstelproces? Is voor succesvol herstel van myeline een van deze eiwitten nodig, of belemmeren de eiwitten juist het herstelproces? Zijn de veranderingen de oorzaak van het slecht functionerende herstelproces? Dit zijn de vragen waar we ons nu mee bezighouden.
Daarnaast zijn we erg benieuwd of het steunweefsel er ook anders uitziet in de aangetaste stukjes hersenweefsel vergeleken met onaangetast hersenweefsel. Hiervoor gebruiken we een techniek genaamd scanning elektronen microscopie. Dit is ongeveer dezelfde techniek die Wendy gebruikt en waar ze al vaker over verteld heeft in haar blogs, waarmee je naar de inhoud van cellen in hele kleine stukjes weefsel kunt kijken. In dit geval wordt er niet naar de inhoud van cellen gekeken maar naar de oppervlakte van het steunweefsel. Daar krijg je dan een informatieve kaart van zoals te zien is in figuur 1, deze is 5000 keer vergroot. We gaan nu verder onderzoeken of we de verschillen in de aanwezige eiwitten ook terug kunnen zien in het oppervlakte van het weefsel aan het oppervlak.
Figuur 1. Foto van het steunweefsel in een aangetast gebied (Ms laesie). De foto is gemaakt met een scanning electronen microscoop die het oppervlakte van het weefsel in kaart brengt. De witte lijn is 0,01 millimeter.
Deze interessante resultaten wilden we natuurlijk ook graag met andere MS onderzoekers delen en daarom had ik mij aangemeld om er iets over te vertellen op de MS onderzoeksdag in Rotterdam en op ECTRIMS een dag later in Amsterdam. Dit is de grootste internationale MS bijeenkomst ter wereld. Voor beide dagen werd ik uitgekozen om de resultaten te presenteren en vooral voor mijn presentatie op de tweede dag was ik erg nerveus. Ik moest namelijk presenteren in een zaal waar wel 1000 mensen in zaten en nog een keer zoveel mensen online meekeken. Superspannend natuurlijk, maar ik was ook heel blij en vereerd dat ik mijn resultaten aan zoveel mensen mocht laten zien. Ondanks de knikkende knieën ging de presentatie op beide dagen goed en waren de reacties van andere onderzoekers enthousiast.
Figuur 2. Een foto tijdens mijn presentatie voor een grote zaal internationale MS onderzoekers.
Bedankt voor het lezen, de volgende keer geeft Marion jullie weer een update over haar project.
Groetjes Jody
Reactie plaatsen
Reacties